Weer thuis!

Het laatste verhaal, dat hadden we jullie beloofd. Vrijdagmorgen eerst de koffers gepakt en daarna zijn we nog de stad ingegaan. Mooi weer, we hebben nog even kunnen genieten. Om 1 uur kwam de taxi om ons naar de luchthaven te brengen, een ritje van ong. 25 km. Ja, en dan moet je je nog een aantal uren zien te vermaken. Een koje koffie drinken, nog even zien of er nog mooie souvenirs zijn te scoren(niet gelukt), en we mochten aan boord. De vlucht verliep prima, we zaten zeer luxe op de terugreis, en hebben ook nog even geprobeerd te pitten, dat lukte echter niet zo goed. Een half uur eerder dan gepland stonden we op de landingsbaan, maar toen duurde het bijna een uur voor het vliegtuig kon parkeren voor de gate. Dat viel dus wel tegen, we wilden na die lange vlucht het vliegtuig wel uit. Bovendien stond Gert ons op te wachten, dus voor hem ook een tegenvaller. Eindelijk konden we het vliegtuig verlaten, nog even door de douane en de bagage van de band halen. En toen wachtte ons een hele grote verrassing, kinderen en kleinkinderen stonden ons met z'n zevenen op te wachten. De armpjes van de kleinkinderen weer om je heen en de kinderen lekker knuffelen, je kunt wel huilen van blijdschap. Met elkaar nog een broodje gegeten en daarna naar huis, waar we met zijn allen nog even koffie hebben gedronken. Gisteravond vroeg naar bed en vanmorgen waren we lekker bijgetankt. Onze prachtige reis is nu echt voorbij, nu wachten de vele foto's om bewerkt te worden, en natuurlijk de mooie herinneringen. Wij hebben genoten van het maken van dit reisverhaal, het heeft ons vele uurtjes bezig gehouden! We bedanken jullie voor de vele reacties, het was heel fijn om te lezen, en mochten we ooit nog eens een lange reis ondernemen, zullen we niet nalaten weer een reisverhaal te maken. Heel veel groeten van Ffeerk en Afke.

Een dag Vancouver

Moe , maar reuze voldaan zitten we nu weer op onze hotelkamer. Urenlang hebben we in de stad gesjouwd, maar Vancouver is de moeite wel waard. We hadden hier graag nog een dag doorgebracht, want er is nog zoveel te bekijken en te doen. Het zonnige zomerweer werkte er ook aan mee dat we de stad in volle glorie zagen. Coal Harbour met zijn dure jachten, het Waterfront, Canadaplace, Gastown met z'n atoomklok, het is allemaal leuk. Vanavond nog een wandeling gemaakt in het Stanley Park, is was er zeer druk met fietsers, skaters en wandelaars. De totempalen moesten natuurlijk ook nog even op de foto. Morgenochtend hebben we nog een paar uurtjes tijd om wat te ondernemen en dan is deze mooie trip achter de rug en moeten we de lange vliegreis naar huis ondergaan. Jullie moeten nog maar even "genieten" van onze laatste kiekjes. De afsluiting van dit reisverslag komt als we weer thuis zijn.

Onze eindbestemming bereikt

Vanmorgen na het ontbijt nog even een wandelingetje over de promenade bij het Harrison Lake gemaakt. Dat leverde weer heel andere foto's dan de vorige avond. Nu scheen de zon en maakte de wereld een stuk vrolijker. Na nog een kop koffie te hebben gedronken de koffers in de auto gestouwd en afgerekend voor een paar goede nachten slapen. De rit naar Vancouver is niet ver, ong.130 km. en we besloten maar om de toeristische highway te nemen, tijd genoeg. Maar over dat kleine eindje rijden naar Vancouver hebben we wel 4 uren gedaan. In de voorsteden reden we van stoplicht naar stoplicht en we hadden wel een beetje spijt dat we niet eerder een andere snelweg hadden gekozen. Om 4 uur waren bij ons hotel en nadat we de bagage naar onze kamer hadden gebracht moesten we de auto nog afleveren. Opnieuw in het drukke stadsverkeer en Freerk zei blij te zijn om nu niet meer in de auto te hoeven stappen. Vancouver lijkt ons een hele leuke stad toe en we hopen morgen dan ook de stad te verkennen. Vanuit onze hotelkamer hebben we een prima uitzicht, een beetje richting de torenhoge gebouwen, maar ook nog hebben we wat uitzicht op de binnenhaven. Mooi hoor! En het wordt hier morgen weer een mooie dag, met een aangename temperatuur. We gaan nog een dag genieten!!

Harrison Hot Springs

Hallo allemaal. Even ons verhaal van deze dag. Het wordt soms wel wat eentonig, maar de dag begon met een miezerig regentje. Na het ontbijtje en een lekkere kop koffie gewapend met een paraplu een paar boodschappen gedaan. Toen maar besloten om eindje te rijden en ergens onderweg te lunchen. In Mission vonden we een Chinees restaurantje, waar we konden genieten van een prima buffet .De rekening was een lachertje, voor 20 Canadae dollars (ong. €15) hadden we de buik vol. Hier houden wij als Hollanders wel van, voor een koopje klaar. Het was intussen droog geworden, en na een korte wandeling in de straten van Mission en een bezoek aan een winkelcentrum voor wat verse broodjes(waren in Harrison niet te krijgen) keerden we maar teug naar ons hotel, wel een leuke rit. Na het eten vanavond nog wat gewandeld langs het meer en dat leverde nog wat mooie plaatjes op, waarvan jullie misschien ook wel genieten. Tot zover dit verslag, morgen misschien meer. Groeten van ons.

Twee dagen in het zuidelijkste deel van Canada

Gisteren voerde de reis ons van Penticton via Osoyoos naar Princeton, door het droge en warme zuiden. Het was inderdaad een lekker warm weertje, met veel zon en dat deed ons ook wel weer goed. Eerst een gebied met veel fruitkwekerijen en wijngaarden. Overal waren dan ook een soort winkels(soms armzalige gebouwtjes) waar je vers fruit kon kopen en wijn kopen kon bij de wijnboeren. Na een mooie rit bereikten we Osoyoos en daar wilden we wel even de benen strekken. Maar we hadden niet rekening gehouden met 1 juli (Canadadag), dat is in Canada de nationale feestdag. Het was er druk en er waren veel wegen afgesloten, dus toch nog maar even verder rijden. Even voorbij Osoyoos kwamen we langs een opvallend meertje, Spotted Lake, waar je in het water allemaal cirkels ziet. De indianen dachten dat het water een genezende werking had. Wij hebben dat maar niet uitgeprobeerd. We reden nu door een dorre droge bijna woestijnachtige natuur. Omdat we niet ver van de grens tussen Canada en de USA waren wilden we daar toch even een kijkje nemen. Deze streng bewaakte, heel rustige grensovergang wilden we natuurlijk even op de foto zetten. Afke scharrelde er wat rond en toen kwam de douanebeambte naar buiten en begon een praatje. Het was een leuk gesprekje wat we met hem hadden en nadat we gezegd hadden dat Canada zo'n mooi land is haalde hij heel spontaan een paar Canada speldjes op, wij hebben ze zeer " vereerd" gelijk opgespeld. Het laatste stuk van deze route werd de natuur weer wat groener, en volgden wij de loop van de snelstromende Similkameen rivier, en bereikten zo Princeton. Na een goede nachtrust vandaag naar Harrison Hot Springs gereden via een prachtige weg door het Manning Park. Hier leven nog beren en ze kwamen op plaatsen ( te) dicht bij de mensen, je zag dan ook overal extra waarschuwingsborden om vooral voorzichtig te zijn. Gewandeld hebben wij dus meer, maar ook vanuit de auto hebben we ze helaas niet meer kunnen spotten. Na deze leuke tocht bereikten we Harrison Hot Springs gelegen aan een mooi meer. Hier blijven we twee nachten en dan kunnen we op ons gemak naar onze eindbestemming Vancouver rijden wat nog ongeveer 125 km is. Wordt vervolgt.

Okanagan Lake

Vernon ligt in het zonnigste, warmste en droogste gebied van Canada, maar daar merkten we vanmorgen, toen we wakker werden, niet veel van. Het regende lichtjes en de lucht voorspelde ook niet veel goeds. Eerst even een ontbijt, daarna wat boodschappen gedaan. De tank nog vol en toen maar op weg naar Penticton, evenals Vernon gelegen aan het Okalagan Lake. Pluvius was ons toen al gauw goed gezind en nam de benen, zodat wij toch wat meer van de prachtige omgeving konden genieten. Helaas was die vreugde van korte duur, Pluvius keerde terug en gaf ons veel hemelwater. Dit gebied is de fruitleverancier van Canada, veel vers fruit al, en de kersen zijn nu ook al overrijp. Dus maar naar een kersenboomgaard, waar ze de kersen in kleine en grote hoeveelheid te koop aanbieden. Watertanden is het, want ze zijn heel lekker. In Penticton aangekomen werd het eindelijk droog en konden we in de zonneschijn een wandeling langs de promenade maken. Beweging is ook wel hard nodig, want de maaltijden zijn hier overvloedig. Geen wonder dat er hier zoveel dikke mensen rondlopen. Gelukkig zijn er restaurants met seniorenmenu's en daar hebben we al een paar keer gebruik van gemaakt, en dan nog krijg je eten in overvloed. Blijft er te veel over, dan komen ze met een doosje en mag je het mee naar huis nemen. Nu is het avond en het regent alweer. Maar morgen wordt het beter, volgens de kenners hier. En daar rekenen we maar op. Foto's hopen we morgen weer te kunnen maken. We houden jullie op de hoogte.

Van Invermere via Revelstoke naar Vernon.

Was de aankomst in Invermere heel erg triest, toen we de volgende morgen vertrokken was de lucht opgeklaard en kwam de zon al weer eens tevoorschijn. De rit naar Revelstoke was mooi we zagen weer veel hoge bergen met besneeuwde toppen. In Revelstoke scheen de zon volop het was een heerlijk weertje. S'avonds bij een Italiaans restaurant lekker en toch goedkoop gegeten een aanrader!!! 28/6 nog een volle dag Revelstoke. Na het ontbijt en een paar boodschappen gedaan en daarna opgewekt naar de Meadows in the Sky Parkway. Helaas konden we de bergweiden die volop in bloei moesten staan niet bereiken omdat de weg na 16 km afgesloten was door verse sneeuwval. Dat was erg jammer omdat op die hoogte ook nog beren voorkomen en ook die gingen dus nu aan onze neus voorbij. Toch was de rit op zich de moeite waard. S'middags de 175 m hoge Revelstoke stuwdam met energiecentrale bezocht, een gigantisch bouwwerk dat je ook binnenin kon bekijken, een interessante ervaring, vooral voor de techneut. Met een lift ging je die 175 m omhoog tot bovenop de damwand alwaar we een fantastisch uitzicht op de omgeving hadden. S'avonds was er nog een openlucht muziek optreden in het centrum waarvan we "genoten" hebben. Mensen kijken was leuk maar de muziek totaal niet onze smaak, een beetje sloom. De rit vandaag naar Vernon met mooi zonnig weer bracht ons weer in een andere wereld. De hoge bergen met wit besneeuwde toppen lieten we achter ons en ook de wereld van de beren. De bergwereld veranderde evenals het verkeer. De bergen zoveel groener het verkeer zoveel drukker alsof alle Canadezen vandaag op stap gingen, dat was trouwens ook bij het boeken van een hotel te merken, vele hotels waren al vol geboekt. We zitten nu in een heel ander klimaat, Vernon ligt het warmste deel van Canada, dat is te merken ook vanavond na het eten tijdens een wandeling gaf de thermometer nog 27 gr aan. En gezien we de komende week in dit gebied blijven hangen kunnen de truien dus onderin de koffer.

Naar de Kootenay's

Hallo allemaal. Vanmorgen na een simpel ontbijt (elk een yoghurtje) vertrokken naar weer een ander deel van de Rocky Mountains. Het was na de regenbuien van gisteren flink afgekoeld, het was bewolkt, maar toch helder weer. Eerst even de toeristische route , de Bow Valley Parkway, daarna via highway 91. Ook een heel mooie weg om te rijden. Een wandelingetje gemaakt door de Marble Canyon, de moeite wel waard. Daarna even geluncht op een picknickplaats en maar weer verder ri. Invermere, waar we een hotel hadden geboekt. Even later zagen we de bui al hangen, de bergen verdwenen in de wolken, en het water kwam met bakken uit de lucht. Het was toen ong. half twee, en nu 6 uren later giet het nog steeds. Het leuke van het onderweg zijn was met al die regen wel verdwenen, we waren ook wel blij dat we niet zoveel km. meer hadden te rijden. Nu zitten we na het eten van een heerlijke pizza op onze hotelkamer en hopen dat het morgen beter wordt (met het weer althans). Vandaag weinig foto's gemaakt, we zullen jullie toch een paar voorschotelen. Verder verlslag van onze reis volgt.